وقتی دلتنگ شدی به یاد بیار کسی رو که خیلی دوستت داره.....

وقتی نا امید شدی به یاد بیار کسی رو که تنها امیدش تویی.....

وقتی پر از سکوت شدی به یاد بیار کسی رو که به صدات محتاجه.....

وقتی دلت خواست از غصه بشکنه به یاد بیار کسی رو که توی دلت واسه خودش یه کلبه ساخته.....

وقتی که چشمات خالی از تصویر شد به یاد بیار کسی رو که حتی توی عکسش بهت لبخند میزنه.....

وقتی جایی نشستی که کنارت خالی بود به یاد بیار کسی رو که توی آغوشت جای میگرفت.....

وقتی به انگشتات نگاه میکنی به یاد بیار کسی رو که دستای ظریفش توی انگشتات گم میشد.....